We merken dat we steeds meer vragen krijgen over de verschillende leveringsmethoden en dat ze een speciale uitleg verdienen over hoe ze van elkaar verschillen. Het is handig om het verschil te weten, elke incoterm bepaalt namelijk het punt waarop je verantwoordelijk bent voor bepaalde risico's en kosten. Dit kan van invloed zijn op de incoterms die je met je leverancier onderhandelt.
Wat zijn de verschillen tussen EXW, FOB en FCA
De termen lijken erg op elkaar en kunnen voor elk vervoermiddel worden gebruikt. Er zijn echter enkele belangrijke verschillen tussen deze incoterms. Lees hier meer over wat EXW, FOB en FCA precies inhouden. Hieronder zullen we verder uitleggen waar de verantwoordelijkheden bij de verschillende incoterms liggen.
Wie is waar en wanneer verantwoordelijk voor?
Veel kopers realiseren mogelijk niet de volledige waarde van een zending als ze de incoterms niet goed controleren. Dit kan voor vervelende verrassingen zorgen. Als je leverancier bijvoorbeeld EXW met je wil afspreken, zullen de verantwoordelijkheden van de verzending verschillen van de FCA en FOB zendingen. Bij EXW heeft je leverancier de minste verantwoordelijkheid. De verkoper is namelijk alleen verantwoordelijk voor het ter beschikking stellen van de goederen op locatie, denk hierbij aan een fabriek of magazijn. Bij een FOB incoterm is de verkoper verantwoordelijk voor het laden van de goederen aan boord van een aangewezen schip. Als de goederen beschadigd raken vóórdat het is geladen ligt de verantwoordelijkheid bij de verkoper. Als de goederen beschadigd raken nadat het is geladen, ligt de verantwoordelijkheid bij de koper. In dit geval is het altijd handig om de goederen verzekerd te hebben. In het geval van FCA is de leverancier niet verantwoordelijk voor het laden van de lading, ongeacht of deze via het spoor, de weg of door de lucht wordt vervoerd. De leverancier overhandigt de goederen bij de warehouse van het gekozen agent, zodra dit is aangekomen is de koper verantwoordelijk voor het vervolgproces.
Ons advies
In principe hebben alle incoterms hun voor- en nadelen. Een voordeel van FOB kan bijvoorbeeld zijn dat de leverancier de goederen vaak tegen een lagere prijs in de haven kan leveren. Daarnaast regelt de leverancier ook de export inklaring wat gunstig kan zijn voor de koper. Aan de andere kant hebben de transportkosten zodanig een impact op de totale kosten dat het wellicht de beste keuze is om het gehele transport via een expediteur af te handelen, zeker als de expediteur transport tegen gunstige voorwaarden aanbiedt. Op deze manier heeft de koper ook een betere controle over de levering.
EXW is in bepaalde omstandigheden de meest praktische oplossing voor het verzenden van producten. In veel gevallen zal EXW de goedkoopste optie zijn, omdat het weinig extra werk voor de verkoper vereist. Hoewel EXW aantrekkelijk kan klinken voor een koper, is de verantwoordelijkheid voor de koper aanzienlijk groter. Zo ben je als koper verantwoordelijk voor alle risico’s en kosten die gepaard gaan met het transport naar de haven toe en alle export handelingen. EXW is de enige term die niet vereist dat de verkoper de lading naar de terminal laadt, aflevert en/of exporteert.
Het gebruik van FCA geeft kopers meer controle en verlost hen van enige documentatiewerk. De koper is vrij om de vervoerder of transportwijze van zijn voorkeur te kiezen. Dit kan ook helpen om vertragingen te voorkomen en om kosten te besparen. Daarentegen is het gebruik van FCA minder gebruikelijk als FOB. Het kan een nadeel zijn dat de leverancier niet altijd bekend zijn met het proces onder de FCA-voorwaarden. Bij het exporteren van producten is de beste incoterm vaak waar zowel de koper als de verkoper de meeste ervaring hebben.
Meer informatie en contact
Meer leren over de verschillende incoterms? Of toch nieuwsgierig waarom je transport achteraf duurder uitvalt dan verwacht? Leer het nu in een van onze blogs!
Heb je na het lezen van deze blog nog vragen?
